سیدای نسفی، میرعابد ( ـ بخارا ۱۱۱۹ق)

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

سِیّدایِ نَسَفی، میرعابِد ( ـ بخارا ۱۱۱۹ق)

شاعر فرارودی. در بخارا تحصیل کرد. چندی حاکمانِ روزگار خود را مدح کرد، اما از این کار دست کشید و تا پایان عمر در حجره‌های مدرسۀ نادر دیوان‌بیگی به‌سر آورد و با پیشۀ بافندگی روزگار گذراند. سیدا با برخی علوم آن دوره آشنایی داشت و غزل‌سرایی توانا بود. درون‌مایۀ سروده‌هایش موضوعات اجتماعی و انتقادی بود و به خلاف سنت رایج، موضوعات قصیده را در قالب مثنوی می‌سرود. لهجۀ بومی بخارایی و اصطلاحات عامیانه در اشعارش به‌چشم می‌خورد. داستانی منظوم با نام بهاریات/حیوان‌نامه سروده است. کلیات آثار سیدای نسفی که دربردارندۀ غزلیات، قصاید، رباعیات، مسدسات، مخمسات و مثنویات او و بیشتر شهر‌آشوب است، چاپ شده است (دوشنبه، ۱۹۹۰؛ تهران، ۱۳۸۲ش).