سید عبدالحسین خان وکیل الملک
سید عبدالحسین خان وکیل الملک (تبریز 1306- ملایر 1360ق)
(با نام اصلی: سید عبدالحسین دیبا، معروف به وکیل‌الملک) دیپلمات دورۀ قاجار، فرزند سید فضل‌الله خان وکیل‌الملک و برادر کوچک‌تر سید ابوالفتح حشمت‌الدوله والاتبار. پس از تحصیلات مقدماتی در زادگاهش، برای ادامه تحصیل به فرانسه رفت و در رشته‌های اقتصاد و علوم سیاسی درس خواند. پس از پایان تحصیلات و چند سال اقامت در پاریس، به ایران بازگشت و در دربار پیشخدمت رضاشاه شد. چون اکثر نزدیکانش در وزارت امور خارجه مقام های حساسی داشتند، او نیز با سمت کنسولی به بادکوبه رفت و مدتی در آن سمت بود. به ریاست محاسبات سرکنسولگری ایران در تفلیس رسید. او رئیس محاسبات خزانه و کنسول ایران در شهرهای باطوم و ازمیر نیز بود.
نمایندۀ دورۀ هفتم و هشتم مجلس شورای ملی بود و به چند زبان آشنایی داشت. در دورۀ هفتم، به نمایندگی خوی، ماکو و سلماس انتخاب شد. در دورۀ هشتم نیز کرسی خود را حفظ کرد، اما به کار در دربار ادامه داد. او که در دورۀ هفتم در جلسات مجلس شرکت فعال نداشت و در دورۀ هشتم نیز به ندرت در مجلس حضور می یافت، پس از این که عبدالحسین تیمورتاش (که با او سابقۀ دوستی داشت و بعد از وزیر دربار شدنش، او را هم با خود به دربار برده و رئیس محاسبات دربار کرده بود) مغضوب رضاشاه شد، اولین اقدام رضاشاه همانا اخراج عبدالحسین دیبا بود. دیبا همچنین به جرم گرفتن رشوه از امیر منصور اکبر پسر سپهدار رشتی برای به نمایندگی رساندن او در مجلس، دستگیر و محاکمه و به ده ماه زندان انفرادی محکوم شد.
او را برای گذراندن دوران محکومیتش به زندان ملایر فرستادند، اما پس از پایان یافتن دوران محکومیت اش آزاد نشد و به فرمان رضاشاه، و به دست مأمورش محمد کاظم جهانسوزی رئیس شهربانی ملایر، در 54 سالگی در زندان خفه شد و در همان شهر ملایر هم مدفون گردید.