سید عسکر موسوی
سید عسکر موسوی (کابل 1336ش- )
روزنامه‌نگار، پژوهشگر و جامعه‌شناس افغانستانی. عمده‌ی شهرت او به خاطر نگارش کتاب هزاره‌های افغانستان است که در سال 1388ش در دانشگاه کمبریج به چاپ رسیده. این کتاب در واقع پایان‌نامه‌ی دکترای موسوی بوده است. تحصیلات ابتدایی و بخشی از دبیرستان خود را در افغانستان گذراند. در سال 1352 به ایران مهاجرت کرد و در حوزه‌ی علمیه قم به تحصیلات حوزوی پرداخت. هم‌زمان نیز در مدرسه‌ی «سخن» قم تحصیل کرد و در سال 1356 دیپلم متوسطه گرفت. 6 ماه بعد از انقلاب اسلامی به هندوستان، افغانستان و سپس پاکستان رفت. طی یک سال اقامتش در هند، در کالج اسلامی آن کشور تحصیل کرد. موسوی در سال 1362 و زمان اقامتش در پاکستان، با دریافت بورسیه‌ی تحصیلی از انگلستان عازم این کشور شد و تحصیلات عالیه‌ی خود را تا دریافت لیسانس رشته‌ی توسعه از دانشگاه ناریج و فوق لیسانس و دکترای جامعه‌شناسی از دانشگاه آکسفورد ادامه داد. نهایتاً در سال 1382 به افغانستان برگشت و ضمن همکاری با دانشگاه‌های کابل و همچنین دانشگاه آکسفورد (به عنوان مدرس)، به کار روزنامه‌نگاری نیز پرداخت.
موسوی در جریان نبردهای مجاهدین با نیروهای شوروی، از چهره‌های شاخص فرهنگی و مطبوعاتی مجاهدین به شمار میرفت. او نویسنده‌ی اصلی و سردبیر نشریه‌های صاف و جوالی بوده و در پست مشاور فرهنگی وزارت تحصیلات عالی افغانستان نیز خدمت کرده است.
از دیگر آثار او به کتاب «شعر سرخ» (ایران- 1358) می‌توان اشاره کرد.