سیف اسفرنگی

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

سِیف اِسفَرَنگی ( ـ۶۶۶/۶۶۰ق)

(یا: سیف‌الدین اعرج) شاعر ایرانی. از وی اشعاری در مدح سلطان علاءالدین محمد خوارزمشاه و وزیر او، نظام‌الملک محمد بن صالح، و قطب‌الدین میر عمید حبش، نایب‌الحکومۀ فرارود، به‌جا مانده است. پیرو سبک خاقانی بود و با شمس خاله و ضیاءالدین خجندی مشاعره می‌کرد. دیوانش به کوشش زبیده صدیقی به‌چاپ رسیده است (مولتان، ۱۹۷۹).