سیواجی

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

سیواجی (۱۶۲۷ـ۱۶۸۰)(Sivaji)

(یا: شیواجی) بنیاد‌گذار کشور مراتهه‌ها در غرب هند، که تا ۱۸۱۸ دوام آورد. از یک خانوادۀ اشرافی مراتهه برخاست و به‌نام جنگجویی سترگ و مدافع منافع هندوان در رویارویی‌های پیروزمندانۀ خود با فرمانروایان مسلمان بیجاپور و امپراتور اورنگ‌زیب شهرت یافت. در ۱۶۷۸ در مقام راجه (شاه) تاج‌گذاری کرد. امروزه از قهرمانان هندو به‌شمار می‌رود. سیواجی سازماندهی برجسته بود و برای تأمین مالی لشکرکشی‌های خود، گونه‌ای نظام ارضی معقول و منصفانه را برقرار ساخت. جنگجویی نوآور بود و از شیوه‌های چریکی سرعت و غافلگیری استفاده می‌کرد.