سیکارودی

سیکارودی

(یا: سیگارودی) از لهجه‌های گیلکی که مردم سیکارود واقع در میان شلمان و کومله، در 8 کیلومتری جنوب شرقی لنگرود و 8 کیلومتری جنوب غربی رودسر بدان سخن می‌گویند و به رودسری و لنگرودی نزدیک است. همخوان‌های سیکارودی همانند همخوان‌های فارسی است. واکه‌های آن عبارت‌اند از: واکه‌های مرکب /ow/، /ey/، /ay/ و /oy/. در سیکارودی تمایز جنس دستوری وجود ندارد. نشانۀ نکره «یک/یک‌دانه» قبل از اسم است: نشانۀ معرفه -a بعد از اسم است. نشانۀ جمع عموماً -on است مانند lakon «دخترها»، در صورتی‌که کلمه به -a ختم شده باشد نشانۀ جمع -an پایانی است: xonan «خانه‌ها». مضاف‌الیه قبل از مضاف می‌آید. همچنین صفت قبل از موصوف است: siatulum «گوسالۀ سیاه». برخی از تغییرات آوایی عبارت‌اند از: تبدیل /-e/ پایانی به /-a/ در xona «خانه»؛ تبدیل رشته‌های آوایی ab به ow در xow «خواب»، sow «شب»؛ تبدیل /-s/ پایانی به /-z/ تبدیل /an/ به /on/ در ruxon «رودخانه». ضمایر اشاره: i «این» و un «آن». پیشوندهای مصدر b-، h- و v- است.