شابتی
شابْتی (shabti)
(یا: اوشابتی[۱]) در مصر باستان؛ تندیس کوچکی که در آرامگاه مرده گذاشته می‌شد. برای نخستین‌بار در دورۀ «سلسلۀ یازدهم[۲]» (در ح ۲۰۳۵پ‌م) رواج یافت. عقیده بر آن بود که این تندیس کارهای مورد نیاز را برای مرده‌ای انجام می‌دهد که با او دفن می‌شد. بیش از ۴۰۰ فقره از این تندیس‌ها در مقبرۀ تحوت‌عَنخ‌آمون[۳] یافت شد. نام شابتی برگرفته از نام آووکادو[۴] یا درخت شاب است که از چوب آن برای ساختن این تندیس‌ها استفاده می‌شد.