شاخص اقتصادی
شاخص اقتصادی (economic indicator)
معیار آماریِ رفاه یک کشور یا منطقه. عمومیترین شاخصها عبارتاند از محصول ناخالص داخلی[۱] و محصول ناخالص ملی[۲]. شاخص حقیقی پیشرفت[۳]، که در ۱۹۹۲ در ایالات متحده شکل گرفت، شاخصی پولی و بر پایۀ مصرف شخصی است، بدینترتیب که ارزش کار خانگی و خدمات سرمایه به آن افزوده میشود، اما هزینههای مربوط به آلودگی، کاهش منابع، سوانح، فقدان زمان فراغت و سطح پایین اشتغال از آن کسر میشود. در برخی از کشورها، برای در نظرگرفتن زمینههایی مانند دوام و کیفیت زندگی، شاخصهای دیگری نیز ساخته شده است. از شاخصها برای تعیین سیاستها استفاده میشود؛ مثلاً اگر هزینههای آلودگی بهمنزلۀ منافع اقتصادی ثبت شوند، در این صورت انگیزهای برای ایجاد سیاستهای مالی و جلوگیری از آلودگی وجود نخواهد داشت. غرض از ابداع شاخصهای جدید آن است که اقتصادهای محلی و ملی از نو به سمت هدفهای اجتماعی و زیستمحیطی هدایت شوند.