شارل آنژویی
شارل آنژویی (۱۲۲۶ـ۱۲۸۵م)(Charles of Anjou)
پادشاه ناپل و سیسیل (هر دو بخش سیسیل) (حک: ۱۲۶۵ـ۱۲۸۵م)، کنتِ آنژو[۱]، و هفتمین پسر لوئی هشتم، شاه فرانسه. پاپ اوربان چهارم[۲] تاج شاهی ناپل و سیسیل را بر سرش نهاد. رقیبان خود، مانفرد و کنرادینِ اسوابیایی[۳]، از خاندان هوهنشتاوفن[۴]، را شکست داد و به یکی از قدرتمندترین پادشاهان اروپا تبدیل شد. قصد داشت با حمله به شبه‌جزیرۀ بالکان، امپراتوری لاتینی[۵] قسطنطنیه[۶] را احیا کند، اما شورش رعایای سیسیلی او برضد حاکمیت فرانسه، موسوم به «نماز شامگاهان سیسیل[۷]»، در ۱۲۸۲ او را از این کار بازداشت.