فوشه کور، شارل هانری دو (۱۹۲۵)

فوشِه‌‌کور، شارْل هانْری دو (۱۹۲۵)(Fouchecour, Charles Henry de)

خاورشناس فرانسوی. زبان عربی آموخت (۱۹۵۱ـ۱۹۵۴) و در مدارس عالی الجزایر و تونس درس خواند (۱۹۵۴ـ۱۹۵۷). از مدرسۀ زبان‌های شرقی پاریس دیپلم زبان فارسی گرفت (۱۹۶۲). چندی در ایران به‌سر برد و به مطالعۀ نسخ خطی پرداخت (۱۹۶۸ـ۱۹۷۱). استاد پژوهشگاه ملی زبان‌ها و تمدن‌های شرقی دانشگاه پاریس (از ۱۹۷۳)، مدیر بخش ایران‌شناسی فرانسه در تهران (۱۹۷۴ـ۱۹۷۹)، استاد مطالعات زبان فارسی (از ۱۹۸۴) و مدیر موسسۀ مطالعات ایرانی در دانشگاه پاریس (از ۱۹۸۷) بوده است. از آثارش: دستور زبان فارسی (۱۹۸۱)؛ وصف طبیعت در غزل فارسی قرن یازدهم میلادی (پاریس، ۱۹۶۹)؛ مفاهیم اخلاقی در ادبیات فارسی از قرن نهم تا قرن سیزدهم میلادی (پاریس، ۱۹۸۶).