شاهنامه هاتفی

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

شاهنامۀ هاتفی
(یا: اسماعیل‌نامه) منظومۀ حماسی ـ تاریخی به فارسی، در شرح فتوحات اسماعیل صفوی اول پس از ۹۵۰‌ق، تألیف عبدالله هاتفی جامی. در ۹۱۷‌ق که شاه‌اسماعیل پس از فتح خراسان به‌سوی عراق می‌رفت، در حوالی خرجرد جام برای زیارت مزار شاه‌قاسم انوار توقف و با هاتفی دیدار کرد و به او فرمان داد که فتوحات او را به نظم آورد. هاتفی حدود ۱۰۰۰ بیت سرود، امّا نتوانست آن را تمام کند. کهن‌ترین نسخۀ خطی این شاهنامۀ ناتمام در ۹۵۰‌ق کتابت شده است.