شاه بن شجاع کرمانی

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

شاه بن شجاع کرمانی ( ـ ۲۹۹ق)

از مشایخ صوفیۀ سلسلۀ آل مظفر. گویا اصالتاً اهل مرو بود و بهره‌ای از عمر را در نیشابور گذرانید. از دقایق زندگی او اطلاع چندانی نداریم. ابوتراب نخشبی و ابوعبید بسری را دریافت و خود به مقام شیخی خراسان رسید. شیخ ابوعثمان حمیری در‌شمار ارادتمندان او بود. بسیار بخشنده بود و به سلسلۀ فتیان تمایلی نشان می‌داد تا آن‌جا که می‌‌خواست ۵۰ سفر حجّ خود را، به بهای دو من نان، بفروشد تا درویشی که درپی آن بود به مطلوبش واصل شود. شماری کتاب و رساله نیز به او نسبت می‌دهند. از آثارش: رساله‌ای در ردّ بر یحیی معاذ رازی، و اثباتِ افضلیّت فقر نسبت به غنا؛ مرآت‌الحکماء. حافظ از ممدوح اصلی‌اش، شاه شجاع مظفری، با اشارات و ایهاماتی به شاه بن شجاع نام می‌برد.