شاکا (ح ۱۷۸۷ـ۱۸۲۸)
شاکا (ح ۱۷۸۷ـ۱۸۲۸)(Shaka)
(یا: چاکا) رئیس قبیلۀ زولو[۱] و مؤسس امپراتوری زولو در جنوب شرقی افریقا. در ۱۸۱۶ قدرت را از برادر ناتنی خود گرفت و سپس به مبارزۀ نظامی خونینی برای اتحاد قبایل زولو دست زد. دو برادر ناتنی‌اش او را ترور کردند. تلاش‌های او برای اتحاد زولوها از قوم نگونی[۲] (سرزمینی که امروزه ایالت ناتال در افریقای جنوبی را تشکیل می‌دهد) دورانی از جنگ پدید آورد که امفکان[۳] نامیده می‌شود.