شبیب بن یزید خارجی، ابوالضحاک (۲۶ـ اهواز ۷۷ق)
شَبیبِ بنِ یَزیدِ خارِجی، اَبوالضَّحّاک (۲۶ـ اهواز ۷۷ق)
از خوارج بزرگ در عراق. در خلافت عبدالملک بن مروان اموی در موصل بر خلیفه شورید و دعوی خلافت کرد. صالح بن مسرح تمیمی ( ـ۷۶ق)، از زُهّاد عرب، و ۱۲۰ تن دیگر با او بیعت کردند. حجاج بن یوسف ثقفی، پنج‌بار نیروهایی به سرکوبی شبیب فرستاد، اما او هر پنج‌بار نیروهای حجاج را درهم شکست و از موصل رهسپار کوفه شد، حجاج از شبیب شکست خورد و در دارالاماره پناه گرفت. ولی نیروهایی که عبدالملک به یاری حجاج فرستاده بود، سپاه شبیب را درهم شکستند. بسیاری از یاران شبیب، از آن شمار مادرش، جهیزه، و همسرش، غزاله، کشته شدند و خود او به خوزستان گریخت. سرانجام در راه فرار در نزدیکی اهواز در رودخانه غرق شد. شبیبیه، از فرقه‌های خارجی به او منسوب است.