شب هفت

شب هفت

مراسمی که در غروب ششمین روز خاکسپاری شخصِ درگذشته برگزار می‌کنند. رسم بر این است که دوستان، آشنایان، و خویشان، برای عرض تسلیت در خانه، مسجد، یا محلی معیّن گرد می‌آیند و به‌اتفاق بر سر خاکِ مُتوفّی حاضر می‌شوند. خانوادۀ سوگوار بر روی قالیچه‌ای، که بر گور می‌‌گسترانند، چند بشقاب حلوا و خرما و شیرینی و شکرپنیر و چند گلاب‌دان می‌گذارند. مراسم با روضه‌خوانی آغاز می‌شود. در پایان روضه‌خوانی، روضه‌خوان از طرف صاحب‌عزا از شرکت‌کنندگان با ذکر نام تشکر می‌کند. معمولاً بساطِ ختم پیش از غروب خورشید برچیده می‌شود. حلوا و شیرینی میان شرکت‌کنندگان تعارف می‌شود و باقی را به مردم اطراف می‌دهند. بایسته است گور را پیش از غروب آفتاب ترک کنند و به خانه روند. گاه در منزل صاحب عزا شامی هم می‌دهند. با بزرگ‌شدن شهرها و رونق زندگیِ شهرنشینی مراسم شب هفت از رونق سابق افتاده است.