شترمرغ
شُترمرغ (ostrich)
نوعی پرندۀ بزرگ بی‌پرواز. . پرندۀ نر ممکن است به طول ۲.۸ متر، و وزن ۱۳۵ کیلوگرم برسد. شترمرغ بزرگ‌ترین پرندۀ زنده است. پاهایی با دو انگشت قوی دارد و جانور، به این سبب، قادر به دویدن سریع است. همچنین شترمرغ از این پاها برای دفاع استفاده می‌کند. شترمرغ در گروه‌های خانوادگی، شامل یک نر و چندین ماده زندگی می‌کند که هر ماده حدود چهارده تخم می‌گذارد. گونۀ Struthio camelus در راستۀ شترمرغ[۱] قرار دارد. بدن نر بالغ با پرهای سیاه پوشیده شده است و پرهای بال و دم‌اش سفید است. ماده‌ها و نرهای نابالغ پرهایی خاکستری دارند. منقار شترمرغ پهن و مسطح است. سرش کوچک، و دارای چشم‌هایی بزرگ، و گردنش دراز، با پوشش پراکندۀ کرک‌پر، است. شب‌ها، نر تخم‌ها را گرم نگه می‌دارد اما ماده ممکن است در طول روز روی آن‌ها بنشیند. نسبت به اندازۀ پرندۀ بالغ، تخم شترمرغ کوچک‌ترین تخم‌هاست. شترمرغ‌ها عموماً از مواد گیاهی تغذیه می‌کنند و قادرند مدت طولانی بدون آب زندگی کنند. شترمرغ‌ها را در افریقای جنوبی و سایر مناطق، برای استفاده از چرم، و پرهای دمشان تکثیر می‌کنند. جذابیت پرهای شترمرغ باعث شده است که این پرنده را اهلی کنند و در مقیاس تجاری پرورش دهند. در ۱۸۵۷، برای اولین‌بار در افریقای جنوبی پرندگان نابالغ را به اسارت گرفتند، اما در ۱۸۷۰، به اهلی‌کردن این پرنده توجه بیشتری شد. مرکز اصلی این صنعت آوتسهورن[۲] بود، که در اوج دورۀ پرورش (۱۹۰۶ـ۱۹۱۲) حدود ۴۰هزار شترمرغ را در آن‌جا نگهداری می‌کردند.