شرف الدین، محمد بن عبدالله
شرف‌الدین، محمد بن عبدالله (کوکبان 1473- 1588م) Mohammad bin Abdollah Sharaf Al-Deen
شاعر یمنی. در خانواده‌ای اشرافی و ملاک زاده شد که اعضای آن بر سر منصب امامت زیدیه با دشمنان جنگ‌های خونینی به راه انداخته بودند. جد وی از امامان زیدیه بود و عمویش، مطهر، مشهورترین عضو این خاندان در تاریخ یمن است. محمد با این که در خانواده‌ای اشرافی و جنگجو پرورش یافت، اما به شدت از جنگ نفرت داشت و اهل شعر و عشق و طرب بود. این روحیه‌ی رمانتیک او را از سیاست سرخورده کرد. او از زندگی شهر نیز بیم داشت و همان‌گونه که از سیاست به شعر کوچ کرد، از شهر نیز به دامن روستا پناه برد.
تجربه‌های عاشقانه وی نیز پایدار نبود و او به شهادت شعرهای عاشقانه‌اش همواره در حال گسستن از معشوقه‌ای و دل بستن به معشوقه‌ای تازه بوده است. روایت‌های عاشقانه‌ی شعرهایش غالباً حاکی از تجربه‌های شخصی اوست و وی کمتر به روایت عام می‌پردازد.
با این که شرف‌الدین از مسایل مورد ابتلای جامعه‌ی عصر خویش روی‌گردان و بدان بی‌اعتنا بود، اما در روزگار خویش جایگاه بلندی داشت. شعر شرف‌الدین رسا، روان و خوش بیان است. دیوان شعر وی هنوز منتشر نشده است.