شریعت ستیزی
شریعت‌ستیزی (antinomianism)
آموزه‌ای در میان برخی مسیحیان که طبق آن مسیحیان، به‌سبب برخورداری از رحمت الهی، از پیروی هرگونه قانون شرعی و دینی، ازجمله ده‌فرمان یا قانون کلیسا، معاف‌اند. این اصطلاح نخست در نهضت اصلاح دین دربارۀ یوهان آگریکولا[۱] (۱۴۹۲ـ۱۵۶۶)، هم‌قطار مارتین لوتر[۲]، به‌کار رفت؛ به عقیدۀ او، آموزۀ لوتر دربارۀ برائت انسان[۳] از طریق ایمان به شریعت‌ستیزی می‌انجامد. پولس حواری[۴] شریعت‌ستیز خوانده شد، زیرا می‌گفت که تعالیم مسیح از قانون موسی در یهودیت فراتر رفته است. در دو قرن ۱۶ و ۱۷ این اصطلاح دربارۀ آناباپتیست[۵]ها، فَمیلیست‌ها[۶]، رانترها[۷]، استقلالیان[۸] و دیگر فرقه‌های افراطی به‌کار رفت.