شعرهای تازه (کتاب)
(به آلمانی: Neue gedichte؛ به انگلیسی: New Poems) مجموعه‌‌ای از شعرهای هاینریش هاینه. شعرهای این کتاب طی 20 سال سروده و در سال 1944م منتشر شد. نخستین نشر این اثر، قطعه‌شعر «آلمان، یک افسانۀ زمستانی[۱]» را نیز در بر می‌گرفت که بعدا به صورت جداگانه انتشار یافت. بخشی از این اشعار، از سال 1838 به کامپه[۲]، ناشری از هامبورگ، سپرده شد؛ اما گوتسکوف[۳]، یکی از دوستان هاینه که نگران سانسور بود، او را از این کار نهی کرد و در نتیجه پاسخ تندی از شاعر دریافت کرد؛ مبنی بر استقلال مطلق هنر. شعرهای تازه با اقبال فراوان روبه‌رو شد و بنا به مقدمۀ چاپ دوم به نظر می‌رسد که چاپ نخستش چند هفته پس از انتشار نایاب شده است.
طبع تغزلی این سروده‌ها به شکل کاملا محسوسی با دفتر سرودها[۴]، دیگر دفتر شعر هاینه، فرق دارد. هرگونه حسرت رمانتیک بر گذشته در این اثر کنار گذاشته شده است. لحن آن خشن‌تر است، اما گاهی ملاحت خاصی پیدا می‌کند. «شعرهای متنوع» که مرکب از شعرهای عشقی است، به شکلی غیرمنتظره نفسانیت و بلهوسی و وجه جدی و ریشخندآمیز را با هم درمی‌آمیزد. در «افسانۀ تانهاوزر»، نوعی شیطان‌خویی رمانتیک دیده می‌شود که چندی بعد بازتاب آن را در آثار واگنر می‌بینیم. در عوض نکات شاخص «سروده‌های آفرینش»، وحدت وجود گسترده و درک تند از خوشبختی است. در «رمانس‌ها»، مضمون‌های الهام رمانتیک فراوان به چشم می‌خورد و در آن میان، شعرهای «سال 1829» و «سال 1839» پژواک احساسات شاعر در قبال میهنند.