شعر آزاد (ادبیات غربی)

شعر آزاد (ادبیات غربی)(free verse)
شعر عروضی. در آغاز قرن ۲۰، بسیاری از شاعران به این نتیجه رسیدند که شعرای قرن ۱۹ از اوزان رایج نهایت استفاده را از شعر کرده‌اند و دست‌ آخر آن را کنار گذاشته‌اند، درست همان‌گونه که جان میلتون در قرن ۱۷ قافیه را کنار گذاشت و اوزان غیرعروضی را ترجیح داد، و درنتیجه این امکان را یافت که اندیشه‌اش را روشن و بی‌پیرایه بیان کند. این مطلب در مورد تی اس الیوت، ایماژیست‌ها و بعضی از شاعران روس نیز صدق می‌کرد، مانند سرگِی ییسِنین و ولادیمیر مایاکوفسکی که بر خواندن شعر در محافل عمومی تأکید داشتند. شعر آزاد در امریکا با اشعار والت ویتمن و در فرانسه با اشعار استفان مالارمه آغاز شد. شاعرانی چون رابرت گریوز و دبلیو اچ اودن از شعر آزاد به‌سبب نداشتن پیچیدگی و خلاقیت واقعی انتقاد کرده‌اند، از سوی دیگر عروض‌شناسان سنتی نیز اوزان و بحور خود این منتقدان را سست پنداشته‌اند. آزادبودن شعر آزاد، عمدتاً نسبی است.

 

---