شمس، سوره

شَمس، سوره

سورۀ شمارۀ ۹۱ به‌ترتیب مصحف و ۲۶ به‌ترتیب نزول، از سوره‌های مکّی قرآن در ۱۵ آیه و ۵۴ کلمه. وجه تسیمۀ این سوره آن است که خداوند در آغاز آن به شمس (خورشید) سوگند یاد کرده است. نام دیگر آن «ناقۀ صالح» است، زیرا به داستان صالح و ناقۀ صالح اشاره دارد. از سوره‌های «مفصّلات» و از گروه «اوساط» است. هجدهمین سوره از سوره‌های سوگنددار (اقسام) است که با سوگند آغاز می‌گردد. خواندن آن در نماز عید فطر مستحب است. مضامین اصلی آن عبارت‌اند از تأکید بر تزکیه و تهذیب نفس، داستان صالح (ع) و ناقۀ صالح و کشته‌شدن آن به‌دست قوم ثمود و سرنوشت این قوم شقاوت‌پیشه.