شمس الدین بن کمال الدین
شمس‌الدين بن کمال‌الدين
از واليان (885ـ909ق) مرعشی مازندران. برادر زين‌العابدين بود و پس از مرگ وی بر تخت سلطنت نشست و درگيری و جدال را با عبدالکريم دوم، فرمانروای مرعشيان مازندران، در ساری همچنان ادامه داد. شمس‌الدين توانست به کمک يعقوب شاه تيموری، عبدالکريم دوم را از مازندران بيرون کند. سرانجام در 906 ق، عبدالکريم دوم به موجب صلحی با شمس‌الدين، راضی شد که از حکومت ساری صرف نظر کرده، به حکومت آمل بسنده کند. در اجرای اين صلح سادات و بزرگان آمل و ساری نقش داشتند. دوران حکومت شمس‌الدين همزمان با آغاز تشکيل دولت صفوی بود و او با تدبير و کياست در 906 ق به شاه اسماعيل صفوی پيوست.