شمعدانی
شمعدانی (pelargonium)
![](/images/thumb/a/af/26124700-1.jpg/300px-26124700-1.jpg)
![](/images/thumb/3/38/26124700-2.jpg/300px-26124700-2.jpg)
![](/images/thumb/0/06/26124700-3.jpg/300px-26124700-3.jpg)
![](/images/thumb/3/3c/26124700-4.jpg/300px-26124700-4.jpg)
![](/images/thumb/9/9a/26124700-5.jpg/300px-26124700-5.jpg)
![](/images/thumb/5/59/26124700-6.jpg/300px-26124700-6.jpg)
![](/images/thumb/1/14/26124700-7.jpg/300px-26124700-7.jpg)
![](/images/thumb/a/a4/26124700.jpg/300px-26124700.jpg)
گروهی از گیاهان بوتهای، با گلهای لطیف، متعلق به تیرۀ شمعدانیان[۱]. این گیاهان بهسبب گلهای رنگارنگ سفید، صورتی، قرمز روشن، و ارغوانی تیرهشان وسیعاً کاشته میشوند. نام شمعدانی در حقیقت به دو جنس مجزا از تیرۀ شمعدانیان اطلاق شده است: یکی پلارگونیوم[۲] و دیگری ژرانیوم[۳]. اولی خاستگاه افریقایی و استرالیایی دارد و از دیرباز یکی از گونههای آن، که واریتههای رنگارنگی دارد، در ایران بهصورت زینتی کاشته میشود. جنس ژرانیوم در نیمکرۀ شمالی، تا مرز مناطق گرمسیری، انتشار دارد و بیش از ۳۲ گونه از آن در ایران یافت میشود. انتخاب نام شمعدانی برای این گیاهان بیشتر مربوط بهشکل میوۀ آنهاست که در داخل کاسبرگهای پایا، و روی دمگلهای بلند، و در انتهای دو گل مشترک، بهصورت شمعدانی چند شاخهای قرار میگیرند.