شهرضا، شهرستان

شهرضا، شهرستان
استان	اصفهان
بخش	مرکزی و سمیرم سفلی
جمعیت	۱۴۳,۹۰۳ نفر (۱۳۸۵ش)
موقعیت	جنوب شرقی شهرستان مبارکه، غرب شهرستان اصفهان، شمال غربی استان فارس (شهرستان آباده)، شمال و شمال شرقی شهرستان سمیرم و شرق استان چهارمحال و بختیاری (شهرستان بروجن)
نوع اقلیم	معتدل و خشک
شهر ها و آبادی های مهم	دهاقان، منظریه، موسی‌آباد، کهرویه، اسفرجان، قمبوان، و همگین

شهرضا، شهرستان

واقع در نواحی جنوبی استان اصفهان، مشتمل بر بخش مرکزی و بخش سمیرم سفلی با مرکزیت اداری شهر شَهرِضا. از شمال غربی به شهرستان مبارکه، از شرق به شهرستان اصفهان، از جنوب شرقی به استان فارس (شهرستان آباده)، از جنوب و جنوب غربی به شهرستان سمیرم و از غرب به استان چهارمحال و بختیاری (شهرستان بروجن) محدود است. سرزمینی است نیمه‌کوهستانی که رشته‌کوه‌های نه چندان بلندی از شمال غربی به‌سوی جنوب شرقی آن کشیده شده و بخش اعظم آن را دره‌های پهناور و جلگه‌های نسبتاً هموار فراگرفته است. بلندترین کوه این شهرستان کوه گرم‌آباد (۳,۳۵۹ متر) است و کوه‌های پلنگی، سوراخ‌دار و ارتفاعات جنوب شرقی شهر شهرضا از دیگر ارتفاعات مهم این شهرستان است. رودخانه‌های این شهرستان عموماً فصلی‌اند و از عمده‌ترین آن‌ها رودشور است که از دهستان قُمبوان می‌گذرد. اقلیم این شهرستان معتدل و خشک و جمعیت آن ۱۴۳,۹۰۳ نفر است (۱۳۸۵). مهم‌ترین آبادی‌های آن عبارت‌اند از دهاقان، منظریه، موسی‌آباد، کهرویه، اسفرجان، قمبوان، و همگین. راه اصفهان به شیراز و سمیرم و بروجن و مجموعه‌ای از راه‌های روستایی، شبکۀ راه‌های ارتباطی آن را تشکیل می‌دهند. شهرضا در تقسیمات کشوری ۱۳۱۶ش، از بخش‌های شهرستان اصفهان بود و در اسفند ۱۳۲۱ش، به شهرستان تبدیل شد و مرکزش از قُمشه به شهرضا تغییر نام یافت.