پاویا، شهر
| پاویا، شهر | |
|---|---|
| کشور | ایتالیا |
| نام فارسی | پاویا |
| نام لاتین | Pavia |
| جمعیت | 78,300 نفر |
| موقعیت | شمال ایتالیا |
| تولیدات و صنایع مهم | تولید ماشین‌های دوزندگی |
| برخی بناهای مهم | کلیسای جامع و قلعه‌ای از قرن 14م |
پاویا، شهر (Pavia)
(نام باستانی: تیکینوم[۱]) مرکز استان پاویا در ناحیۀ لومباردی، در شمال ایتالیا، در ساحل رود تیچینو[۲]، به فاصلۀ ۳۰کیلومتری جنوب میلان. جمعیت آن ۷۸,۳۰۰ نفر است (۱۹۹۸). شهری دانشگاهی و مرکز کشاورزی و صنعتی است؛ ماشین‌های دوزندگی تولید می‌کند. بناهای آن عبارت‌اند از دیوارهای قدیمی؛ کلیسای جامع (آغاز بنا در ۱۴۸۸م، تکمیل ۱۸۹۸)؛ قلعه‌ای از قرن ۱۴م مربوط به خاندان ویسکونتی[۳]؛ و دانشگاهی که تأسیس آن را به شارلمانی نسبت می‌دهند، اما در ۱۳۶۱م گشایش یافت. امپراتور اتریش در ۱۵۲۵، فرانسوای اول، پادشاه فرانسه، را در این‌جا شکست داد. لیگوری[۴]ها پاویا را بنا نهادند. در زمان رومی‌ها اردوگاه نظامی مهم و پایتخت لومباردها بود تا این‌که در ۷۷۴م به‌دست شارلمانی افتاد. شوراهای کلیسا در ۱۰۸۱م، ۱۱۶۰م، و ۱۴۲۳م در پاویا تشکیل شد. پادشاهان ایتالیا (قرون ۶ ـ۱۱م) و چند امپراتور از امپراتوری مقدس روم در بازیلیکای سان میکله[۵] پاویا تاج‌گذاری کردند. پاویا در ۱۳۵۹م به‌تصرّف خاندان ویسکونتی و در ۱۵۰۰م به اشغال فرانسویان درآمد و در ۱۷۱۴ ضمیمۀ اتریش شد؛ ناپلئون در ۱۷۹۶ شهر را غارت کرد. در ۱۸۵۹ بخشی از ایتالیای متحد شد.