شوش، شهر

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
شوش، شهر
کشور پرونده:Flag of Iran.svg ایران
استان خوزستان
شهرستان شوش
جمعیت ۵۴,۰۳۲ نفر(۱۳۸۵ش)
موقعیت ۴۷۹کیلومتری جنوب غربی تهران و ۱۰۵کیلومتری شمال غربی اهواز، کنار خط‌آهن اندیمشک به اهواز
نوع اقلیم گرمِ مرطوب
ارتفاع از سطح دریا ۸۷ متر

شوش، شهر

معبد چغازنبيل، شوش

شهری در استان خوزستان و مرکز اداری شهرستان شوش، با ارتفاع ۸۷ متر. در دشتی در ۴۷۹کیلومتری جنوب غربی تهران و ۱۰۵کیلومتری شمال غربی اهواز، کنار خط‌آهن اندیمشک به اهواز، قرار دارد. رودخانۀ شاهور از کنار این شهر می‌گذرد. جمعیت آن بالغ بر ۵۴,۰۳۲ نفر است (۱۳۸۵). اقلیم آن گرمِ مرطوب و از نظر بارندگی جزو نواحی خشک است. شهر باستانی شوش که روزگاری پایتخت دولت عیلام و زمانی اقامتگاه داریوش هخامنشی اول و دیگر شاهان خاندان مزبور بود، در ۲کیلومتری غرب ایستگاه راه‌آهن شوش قرار دارد و از مهم‌ترین اماکن تاریخی جهان است. در همین شهر داریوش اول فرمان تجدید بنای معبد اورشلیم را صادر کرد و دانیال نبی، به روایتی، در همین شهر مدفون شد. در زمان سارگون اول، مقر نایب‌السلطنۀ بابل بود. آشور بانی‌پال پس از تسخیر کشور عیلام، شوش را تاراج و آن را ویران کرد. کوروش کبیر آن را تجدید بنا کرد و مقر زمستانی خود قرار داد و شهر دوباره رونق و جلال و شکوه فراوان یافت. اسکندر مقدونی پس از حمله به ایران و فروپاشیدن امپراتوری هخامنشی، شوش را تصرف کرد و غنایم فراوانی به‌دست آورد. شاپور ساسانی به کیفر سرپیچی اهالی شوش، شهر مزبور را ویران کرد و در کنار آن شهر جدیدی، به نام ایرانشهر شاپور، بنا نهاد و اسیران رومی را در آن شهر سکونت داد. در ۱۷ق، ابوموسی اشعری آن را تصرف کرد و در دورۀ اسلامی نیز تا مدت‌ها موقعیت و اهمیت خود را حفظ کرد. پس از آن‌که مرکزیت اداری خوزستان به اهواز منتقل شد، شوش به مرور اهمیت خود را ازدست داد و رفته‌رفته روبه ویرانی و فراموشی نهاد. از اکتشافاتی که در یکی دو قرن اخیر در این شهر به‌عمل آمده، اطلاعات موثق و مستندی به‌دست آمده است. «قانون حمورابی»، در زمستان ۱۹۰۱ـ۱۹۰۲، از جمله اسناد بسیار ارزنده‌ای است که در شوش یافت شده است.