شونهایمر، رادولف (۱۸۹۸ـ۱۹۴۱)

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

شونْهایْمِر، رادولْف (۱۸۹۸ـ۱۹۴۱)(Schoenheimer, Rudolf)


متخصص امریکایی بیوشیمی، زادۀ آلمان. در ۱۹۳۵، استفاده از ایزوتوپ‌ها را به منزلۀ ردیاب[۱] در مطالعات فرآیندهای بیوشیمیایی باب کرد. در برلین زاده شد و در همان‌جا درس خواند. در ۱۹۳۳، به امریکا مهاجرت کرد و در دانشگاه کلمبیا مشغول کار شد. در نهایت خودکشی کرد. او از دوتریوم[۲] برای جایگزینی برخی از اتم‌های هیدروژن در مولکول‌های چربی حیوانات آزمایشگاهی استفاده کرد و با بررسی چربی بدن موش‌های صحرایی، بعد از چهار روز دریافت که حدود نیمی از چربی نشان‌دار می‌ماند. بدین ترتیب، پی برد برخلاف نظریۀ قبلی، تغییر ثابتی در بدن بین چربی ذخیره‌شده و چربی مصرف‌شده وجود دارد. او از ایزوتوپ نیتروژن ـ۱۵‌[۳] که شیمی‌دان امریکایی،‌ هارولد یوری[۴]، در کلمبیا تهیه کرده بود، برای نشان‌دار‌کردن اسیدهای آمینه[۵]ای استفاده کرد که بلوک‌های ساختمانی اصلی پروتئین‌ها بودند و پی برد که مولکول‌های بخشی از بدن پیوسته تجزیه و باز تولید می‌شوند. او یافته‌های خود را در کتابی با نام پویایی اجزای سازندۀ بدن[۶] (۱۹۴۲) گردآوری کرد.




  1. tracer
  2. deuterium
  3. nitrogen-15
  4. Harold Urey
  5. amino acids
  6. The Dynamical State of Bodily Constituents