شکافت (فیزیک)
شِکافْت (فیزیک)(fission)
در فیزیک، تقسیم هستۀ اتمی[۱] سنگین به دو یا چند پاره با جرم متوسط. این فرآیند با گسیل[۲] دو یا سه نوترون[۳] و آزادسازی مقدار بسیاری انرژی هسته‌ای[۴] همراه است. شکافت[۵] در هسته‌های اورانیوم[۶] ۲۳۵، که سوخت اصلی رآکتورهای هسته‌ای[۷] است، خودبه‌خود هم اتفاق می‌افتد، اما این فرآیند را از راه بمباران هسته‌ها با نوترون‌ها، به‌صورت القاشده نیز می‌توان محقق کرد، زیرا هسته‌ای که نوترونی را جذب کرده باشد ناپایدار است و سریع‌تر شکافته می‌شود: (فرمول ۱)
فرمول ۱:نوترون‌هایی که خودبه‌خود در شکافت هسته‌های اورانیوم آزاد می‌شوند، ممکن است شکافت‌های دیگری را موجب شوند. بدین‌سان، واکنش زنجیری[۸] پدید می‌آید که برای از تبدیل آن به انفجار هسته‌ای لازم است کنترل شود. جرم بحرانی[۹] حداقل مقدار مادۀ شکافت‌پذیری است که تأمین‌کنندۀ شرایط لازم برای تحقق واکنش زنجیری پیوسته است.