شیدایی
شیدایی (mania)
در روانپزشکی، واژهای برای توصیف خُلق بياندازه سرخوش[۱]. بیمار ممکن است شاداب و خوشبین یا تحریکپذیر و عصبانی باشد؛ در این حالت، خواب بیمار کاهش مییابد و گاه فعالیت او بهحدی زیاد میشود که از شدت خستگی از حال میرود. سرعت حرفزدن شخص مبتلا بالاست و ممکن است سخنان او نشاندهندۀ هذیانهای خودبزرگبینی[۲] باشد. شیدایی غالباً بهمنزلۀ بخشی از بیماری شیدایی ـ افسردگی[۳] دیده میشود. در شیدایی، برای مهار خلقوخو از داروهای ضد سایکوز[۴] استفاده میکنند. درمان درازمدت این بیماری مصرف لیتیوم[۵] است.