شیدای فتحپوری، محمدعارف (کشمیر ۱۰۴۷ـ۱۰۵۷ق)

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

شیدای فَتْحپوری، محمدعارف (کشمیر ۱۰۴۷ـ۱۰۵۷ق)

شاعر ایرانی‌تبار هندوستانی. پدرش از طایفۀ تلکو و ساکن مشهد بود و در روزگار اکبر گورکانی به هند رفت. نخست در شمار سپاهیان جهانگیر گورکانی بود و سپس به دربار شاه‌جهان گورکانی پیوست و نزد او پایگاهی بلند یافت. در اواخر عمر در کشمیر عزلت گزید. شاعری نکته‌سنج و بدیهه‌گو بود و در علوم ادبی، مانند عروض و قافیه، مهارت داشت و هم‌روزگاران خود را سخت به باد انتقاد می‌گرفت و شاعرانی چون قدسی مشهدی، طالب، کلیم و برخی دیگر را هجو می‌گفت. از مقلدان نظامی گنجوی بود. از آثارش: دیوان شیدا؛ مثنوی دولت بیدار در ۱۲هزار بیت به وزن مخزن‌الاسرار نظامی گنجوی.