شیلوه (اردن)

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

شیلوه (اردن)

شهر قدیمی، در 24 کیلومتری غرب رود اردن در دامنۀ شرقی کوه ایفریام. نام کنونی این محل خربۀ سلیون است. در 1200 پ‌م، بنی‌اسرائیل سرزمین کنعان را تصرف کردند. یوشع خیمه مقدس و تابوت عهد را در آن‌جا برپا داشت و برای تقسیم اراضی قرعه‌کشی کرد، ناحیۀ اطراف شیلوه به افرایم تعلق یافت. شیلوه مسکن عیلی و سموئیل بود. در جنگی که ح 1050پ‌م با فلسطینی‌ها رخ داد بنی‌اسرائیل تابوت عهد را از شیلوه خارج کردند و فلسطینی‌ها شهر را ویران ساختند. ظاهراً شهر دوباره ساخته شد، زیرا اخیا در آن می‌زیسته است.