ص

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

ص

ص

هفدهمین حرف از الفبای فارسی و حرف چهاردهم از هجای عرب (ابتثی) و حرف هجدهمین از حروف ابجدی که در حساب جمل آن را معادل ۹۰ به‌حساب می‌آورند. این حرف از نظر آوایی همانند «ث» و «س» نمایندۀ صامتِ لثوی ـ دندانی ـ سایشی بی‌واک است. در زبان فارسی آن را «صاد= sâd» می‌گویند. این حرف نشانۀ اختصاری صلی‌الله علیه و آله و رمز صفحه در کتاب‌شناسی و نشانۀ صحیح در تصحیح اوراق امتحانی و نام سورۀ ۳۸ قرآن کریم است. فارسی‌زبانان، هنگام تلفظ، تفاوتی بین «ص» و «ث» و «س» قایل نیستند. اصولاً این حرف در کلمات فارسی نیست، اما ایرانیان آن را در برخی کلمات فارسی مثلِ اصفهان، صد، شصت و برخی کلمات و نام‌های یونانی و لاتینی، مثل صندلی، ایاصوفیه، و صربستان به‌کار می‌برند.