صابر ابر
صابر ابر | |
---|---|
زادروز |
تهران 18 خرداد 1363ش |
ملیت | ایرانی |
تحصیلات و محل تحصیل | فارغالتحصیل کارشناسی مدیریت و کارشناسی ارشد سینما- دانشگاه آزاد اسلامی |
شغل و تخصص اصلی | بازیگر سینما، تلویزیون و تئاتر |
شغل و تخصص های دیگر | کارگردان |
آثار | تنشوری (رضا ثروتی- ۱۳۹۷)؛ آنتی گون (علی راضی- ۱۳۹۷)؛ همان چهار دقیقه (صابر ابر- 1398)؛ خوک (مانی حقیقی- 1396)؛ مسخره باز (همایون غنیزاده- ۱۳۹۷). |
گروه مقاله | سینما |
جوایز و افتخارات | تندیس بهترین بازیگر نقش مکمل مرد برای فیلم دربارهی الی در چهاردهمین جشن خانهی سینما (1389)؛ تندیس بهترین بازیگر مرد برای نمایش ریچارد سوم در سیامین جشنوارهی تئاتر فجر (1390) |
صابر ابر (تهران 18 خرداد 1363ش- )
کارگردان و بازیگر ایرانی تئاتر و بازیگر سینما و تلویزیون. فارغالتحصیل کارشناسی مدیریت از دانشگاه آزاد اسلامی و کارشناسی ارشد سینماست. فعالیتش را از ابتدای دههی 1380 در تلویزیون با برنامههای رنگین کمان (1380- شبکهی 5) و پلک (1383- شبکهی 3) آغاز کرد و پس از آن به اجرای مسابقاتی مانند در 100 ثانیه پرداخت. آغاز فعالیت بازیگری او در سال 1384 در سینما با فیلم شاعر زبالهها (محمد احمدی) و همان سال در تلویزیون با مجموعهی بچههای هور (عبدالله باکیده) بوده است. ابر که به عنوان استعدادی نوظهور در بازیگری شناخته میشود، از اواخر دههی 1380 تاکنون علاوه بر بازی در نزدیک به 20 نمایش، چندین تئاتر را نیز کارگردانی کرده که در بخش کارنامهی هنری او به پارهای از این جمله اشاره میکنیم. صابر ابر در زمینهی خوانندگی نیز فعالیت داشته است.
جوایز و افتخارات
نامزد بهترین بازیگر نقش مکمل مرد برای فیلم مینای شهر خاموش در بیست و پنجمین دورهی جشنوارهی فیلم فجر (1385)؛ نامزد بهترین بازیگر نقش اول مرد برای فیلم دایرهی زنگی در دوازدهمین جشن خانهی سینما (1387)؛ نامزد بهترین بازیگر نقش مکمل مرد برای فیلم دربارهی الی در بیست و هفتمین دورهی جشنوارهی فیلم فجر (1387)؛ تندیس بهترین بازیگر نقش مکمل مرد برای فیلم دربارهی الی در چهاردهمین جشن خانهی سینما (1389)؛ تندیس بهترین بازیگر مرد برای نمایش ریچارد سوم در سیامین جشنوارهی تئاتر فجر (1390)؛ نامزد بهترین بازیگر نقش مکمل مرد برای فیلمهای بوسیدن روی ماه و برف روی کاجها در ششمین جشن منتقدان و نویسندگان سینمای ایران (1391).
بازی و کارگردانی تئاتر
کرگدن (فرهاد آئیش- ۱۳۸۷)؛ داستان یک پلکان (رضا گوران- ۱۳۸۸)؛ واوها و ویرگولها (صابر ابر- ۱۳۸۸)؛ کالیگولا (همایون غنیزاده- ۱۳۸۹)؛ وُرکشاپ (سینا آذین- ۱۳۹۰)؛ ریچارد سوم (آتیلا پسیانی- ۱۳۹۰)؛ هملت (رضا گوران- ۱۳۹۱)؛ ننه دلاور، بیرون پشت در (سجاد افشاریان- ۱۳۹۱)؛ بیست و یک بار مردن در سی روز (صابر ابر-۱۳۹۱)؛ پرتقالهای کال (صابر ابر- 1395)؛ تا هفت خانه آنورتر (صابر ابر- 1396)؛ نمایشی در ستایش تئاتر (صابر ابر- 1397)؛ تنشوری (رضا ثروتی- ۱۳۹۷)؛ آنتی گون (علی راضی- ۱۳۹۷)؛ همان چهار دقیقه (صابر ابر- 1398).
سینما
مینای شهر خاموش (امیرشهاب رضویان- ۱۳۸۵)؛ دایره زنگی (پریسا بختآور- ۱۳۸۶)؛ دربارهی الی (اصغر فرهادی- ۱۳۸۷)؛ هیچ (عبدالرضا کاهانی- ۱۳۸۸)؛ انتهای خیابان هشتم (علیرضا امینی- ۱۳۹۰)؛ برف روی كاجها (پیمان معادی- ۱۳۹۰)؛ پذیرایی ساده (مانی حقیقی- ۱۳۹۰)؛ بوسیدن روی ماه (همایون اسعدیان- ۱۳۹۰)؛ خوابزدهها (فریدون جیرانی- ۱۳۹۲)؛ من دیهگو مارادونا هستم (بهرام توکلی- ۱۳۹۳)؛ رخ دیوانه (ابوالحسن داوودی- ۱۳۹۳)؛ دلم میخواد (بهمن فرمانآرا- ۱۳۹۳)؛ ویلاییها (منیره قیدی- ۱۳۹۵)؛ خوک (مانی حقیقی- 1396)؛ مسخره باز (همایون غنیزاده- ۱۳۹۷).