صاحب الزمان
صاحِبُالزَّمان
اصطلاحی عرفانی. چنانچه عارف واصلی، در عالیترین مراحل سیر خود، از حکم زمان و گذر گذشته و آیندۀ آن خارج شود، در عرف و اصطلاح عرفانی، او را صاحبالزمان میخوانند. چنین عارفی همانگونه که دیگران بهواسطۀ قوّۀ واهمه میتوانند زمانهای طولانی را در لحظهای طی کنند یا لحظهای کوتاه را به دورهای طولانی بسط دهند، میتواند به طیّ زمان یا بسط آن در وجود خارجی بپردازد. خبردادن بعضی از عارفان از مشاهدۀ آنچه در ابتدای خلقت بهوقوع پیوسته یا در قیامت متحقّق خواهد شد را ناظر به حصول همین مرتبه دانستهاند. در فرهنگ شیعه، صاحبالزمان یکی از القاب امام دوازدهم (عج) است.