صالح، الطیب
صالِح، اَلطَّیب (سودان ۱۹۲۹-۲۰۰۹م)
رماننویس و محقق سودانی. در دانشگاه خارطوم و لندن تحصیل کرد و در انگلستان اقامت گزید. سالها نمایندۀ فرهنگی یونسکو در کشورهای عربی بود. آثارش معدود و تلفیقی از فرهنگ عربی و غربی، و از لحاظ تکنیک نویسندگی در ادبیات معاصر دنیای عرب یگانه است. با یک مشت خرما (۱۹۵۷م) لحن ویژهاش را تثبیت و در آن اثر قهرمان محوری خود، صالح، را خلق کرد که به زبان اولشخص مفرد، صمیمانه با خواننده سخن میگوید و در ضمن روایت سفرش به شمال و جنوب، مسائل هنرمندان معاصر عرب را بیان میکند. کتاب نامه به آیلین (۱۹۶۰م) از مشکلات تیرهپوستان مسلمان و دلهرهها و نگرانیهای نسل خویش حکایت دارد. در ۱۹۶۶م، صالح با رمان فصل هجرت به شمال، به شهرت رسید. این رمان، که دربارۀ درگیریهای خشونتآمیز در شمال و جنوب سودان است، نقطۀ عطفی در تاریخ داستاننویسی عربی بهشمار میرود. آخرین رمان صالح، بندرشاه (۲ جلد، ۱۹۷۱م) نثری روان و شاعرانه دارد و عشق، تقوا، سادگی و رواداری سنت صوفیانۀ سودان در آن هویداست.