صبرا و شتیلا
صَبرا و شَتیلا
اردوگاه‌های پناهندگان فلسطینی در لبنان. شبه‌نظامیان مارونی لبنان در دوران جنگ‌های داخلی آن کشور در سپتامبر ۱۹۸۲ به این دو اردوگاه هجوم آوردند و حدود ۳,۵۰۰ تن از مردان، زنان، کودکان، و سالمندان بی‌گناه را قتل‌عام کردند. در زمان وقوع این کشتار، اردوگاه‌های صبرا و شتیلا در محاصرۀ ارتش اشغالگر اسرائیل، به فرماندهی آریل شارون، قرار داشت. این کشتارها از آن‌رو که در منطقۀ تحت محاصرۀ ارتش اسرائیل رخ داد، افکار عمومی داخل فلسطین اشغالی را به‌شدت متأثر کرد. چند روز پس از این کشتار، ارتش رژیم صهیونیستی هرگونه دخالت در آن را نفی کرد. با این حال در ۲۵ سپتامبر، صدها هزار تن در میدان مرزی شهر تل‌آویو تظاهراتی اعتراض‌آمیز برپا کردند و خواهان تشکیل کمیتۀ تحقیق شدند. در اول نوامبر ۱۹۸۲ رژیم اشغالگر، دیوان عالی را به تشکیل کمیتۀ تحقیق موظف کرد. اسحاق کاهان، رئیس دیوان عالی، کمیته‌ای تشکیل داد که به کمیتۀ کاهان معروف شد. این کمیته در فوریۀ ۱۹۸۳ نتیجه گرفت که وزیر دفاع، آریل شارون، غیرمستقیم مسئولیت این کشتار را برعهده دارد، زیرا امکان پیشگیری از وقوع آن را داشته است. شارون در ابتدا، نتیجۀ گزارش کمیتۀ تحقیق را رد کرد، ولی با افزایش فشارها، از وزارت دفاع استعفا کرد و در مقام وزیری عادی ـ بدون وزارتخانه ـ در دولت باقی ماند.