صرع، حمله پایدار

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

صرع، حملۀ پایدار (status epilepticus)
حالتی که در آن، بیمار مبتلا به صرع[۱] دچار حمله‌های مکرر تشنج[۲] می‌شود، بدون این‌که هوشیاری[۳] خود را به‌دست آورد. حملۀ پایدار صرع گاه به آسیب مغزی یا مرگ می‌انجامد. از نظر درمانی فوریت پزشکی است.

 


  1. epilepsy
  2. seizure
  3. consciousness