صنایع چوب و کاغذ ایران
صنایع چوب و کاغذ ایران
(عنوان اختصاری: چوکا) کارخانۀ فرآوری چوب و کاغذ، تأسیس‌شده در ۱۳۵۲ش، با مشارکت وزارت صنایع و وزارت کشاورزی و عمران روستایی، در کیلومتر شش جادۀ رضوان‌شهر به تالش. این کارخانه در ۱۳۵۷ راه‌اندازی شد، ولی چند روز بعد با اوج‌گیری انقلاب اسلامی، از کار بازماند. در ۱۳۶۵ تصمیمات لازم جهت جداسازی بخش‌های جنگل و صنعت با مدیریت مستقل اتخاذ شد و شرکت پیشین به سه شرکت مستقل صنایع چوب اسالم، شرکت صنایع چوب و کاغذ ایران (زیر پوشش صنایع ملی) و شرکت جنگل شفارود (تحت پوشش وزارت کشاورزی) تجزیه، و درنتیجه مأموریت حفظ، بهره‌برداری و احیای جنگل و تولید فرآورده‌های چوبی (ازجمله تراورس، واشان، تخته و جز آن) از حیطۀ فعالیت‌های شرکت چوکا حذف شد. طراحی کارخانجات کاغذ چوکا توسط شرکت استدلر هرتز از کشور کانادا صورت گرفت و ماشینآلات آن ساخت کشورهای کانادا، امریکا، سوئد و تعدادی از مخازن آن ساخت ایران است. چوکا از دو واحد صنایع چوب و صنایع کاغذ تشکیل شده که مواد اصلی آن چوب و کاغذ باطله (آخال) است و علاوه‌بر آن حدود ۳۰ نوع مواد شیمیایی در این صنعت مصرف می‌شود. با تأسیس و راه‌اندازی واحد o.c.c (بازیافت کاغذ باطله) که در ۱۳۷۵ با استفاده از ماشینآلات، تجهیزات و کارشناسان ایرانی صورت گرفت، کاغذ باطله به‌عنوان دومین مادۀ اصلی این صنعت مطرح شد که همانند چوب از منابع مردمی و پیمان‌کاران، از سراسر کشور تأمین می‌شود. هدف عمدۀ احداث مجتمع چوکا دستیابی به تولید کاغذ قهوه‌ای کرافت و فلوتینگ به مقدار ۱۵۰هزار تن، تخته‌لایه به مقدار ۶۶۴۰ متر مکعب، و انواع چوب‌آلات به مقدار ۵۲هزار متر مکعب در سال بوده است.