صهرشتی، نظام الدین (قرن ۵ق)
صِهْرَشتی، نظام‌الدین (قرن ۵ق)
فقیه امامی. کنیه‌اش را ابوالحسن گفته‌اند. نزد سید مرتضی، شیخ طوسی، شیخ مفید، ابویحیی محمد بن حسن جعفری، ابوالحسین احمد بن علی کوفی نجاشی و ابوالفرج مظفر قزوینی درس خواند. در فقاهت پیرو مکتب فقهی شیخ طوسی به‌شمار می‌آید. از آثارش: اصباح‌الشیعه بمصباح‌الشریعة؛ تنبیه‌الفقیه؛ الانفرادات بالفتوی؛ النصیر فی نقض کلام صاحب‌التفسیر (یعنی قاضی ابویوسف قزوینی)؛ البدایه(در شرح النهایه شیخ طوسی)؛ التبیان فی عمل شهر رمضان (در دعا)؛ و قبس‌المصباح (در دعا).