صورت گرایی منطقی

صورت‌گرایی منطقی logical formalism

(یا: فرمالیسم منطقی) نام دیگری برای محاسبۀ منطقی. در فلسفۀ ریاضیات، صورت‌گرا گزاره‌های ریاضی را رشته‌های تعبیرنشدۀ نمادها می‌داند. ریاضیات نحو دارد اما علم معانی لغت (سمانتیک) ندارد. فایدۀ صورت‌گرایی فقط در این است که به ما امکان می‌دهد از بعضی مشاهدات به نتایج تجربی دیگری برسیم، اما هیچ موضوعی از آنِ خود ندارد. چنین موضعی را غالباً در استفاده از اعداد در روندهای تجربی شمارش و اندازه‌گیری ناکافی می‌دانند. اما صورت‌گرایی معتدل بعضی گزاره‌های عددی (مثلاً آن‌هایی که فقط شامل اعداد محدود و طبقات محدودی از اعداد هستند) را تعبیرپذیر می‌داند، در حالی که بقیۀ ریاضیات کلاسیک را نوعی «جعبۀ سیاه»‌ یا ماشین صوری برای رساندن ما از بعضی گزاره‌های تعبیرپذیر به گزاره‌های دیگر تلقی می‌کند. نمونۀ آن کاربرد اعداد خیالی در محاسبه برای رساندن ما به اعداد حقیقی و سودمند است، اما هیچ مقدار فیزیکی به خود اعداد خیالی نسبت داده نمی‌شود.