صوفی مازندرانی، محمد ( ـ سرهند ۱۰۳۵ق)
صوفی مازندرانی، محمّد ( ـ سرهند ۱۰۳۵ق)
(یا: صوفی آملی) ملقب به صوفی و متخلص به محمد شاعر و صوفی ایرانی. در جوانی به ری و اصفهان رفت و در آن‌جا به ریاضت و تهذیب نفس پرداخت و در همان سال‌ها شاعری را آغاز کرد. پس از آن به شیراز، کازرون و مکه سفر کرد و پانزده سال در مکه ماند. صوفی در پادشاهی اکبر گورکانی به هند رفت و در احمدآباد گجرات اقامت کرد و در آن‌جا با کسانی چون نظیری نیشابوری و تقی اوحدی نشست‌وخاست داشت. از آثارش: دیوان اشعار (به اهتمام سیدمحمد طاهری شهاب/ تهران: ۱۳۴۷ش)؛ بتخانه که گزیدۀ مفصلی از دیوان ۱۲۶ شاعر است؛ ساقی‌نامه.