ضحی، سوره
ضُحی، سوره
سورۀ شمارۀ ۹۳ به‌ترتیب مصحف و ۱۱ به‌ترتیب نزول، از سوره‌های مکّی قرآن در ۱۱ آیه و ۴۰ کلمه. وجه تسمیۀ این سوره آن است که خداوند در آغاز آن به ضُحی (روز و روشنایی روز) سوگند یاد کرده است. گاهی نیز (با به‌کاربردن واو قسم) آن را سورۀ «والضُّحی» می‌نامند. از سوره‌های «مفصّلات» و کوچک است. بیستمین سوره از سوره‌هایی است که با سوگند آغاز می‌شود و در آیه‌های ۱ و ۲، دو سوگند دارد. از سوره‌های چهارده‌گانه‌ای است که یک‌جا نازل شده است. در این سوره به «انقطاع موقّت وحی» و نزول دوبارۀ آن اشاره می‌شود. مضمون اصلی آن تسلّی به پیامبر (ص) است که خدا از یتیمی پناهش داد و از سرگشتگی به راه هدایتش آورد و از فقر نجاتش داد.