طارق، سوره

طارِق، سوره

سورۀ شمارۀ ۸۶ به‌ترتیب مصحف و ۳۶ به‌ترتیب نزول، از سوره‌های مکّی قرآن در ۱۷ آیه و ۶۱ کلمه. وجه تسمیۀ این سوره آن است که در آغاز آن به آسمان و طارق (شباینده، موجود شگرفی که در شب ظاهر می‌شود) سوگند یاد شده است. از سوره‌های «مفصّلات» و اوّلین سوره از سوره‌های سیزده‌گانۀ «اوساط» است و پانزدهمین سوره‌ای است که با سوگند آغاز می‌شود. مضامین اصلی آن عبارت‌اند از یادآوری آفرینش نخستین انسان از خاک، توانایی پروردگار در بازآفرینی و بازگرداندن او در قیامت، اعجاز قرآن.