طالب جاجرمی

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

طالب جاجَرْمی ( ـ شیراز ۸۵۴ق)

شاعر ایرانی. از بزرگ‌زادگان جاجرم و شاگرد آذری توسی بود. در جوانی به شیراز رفت و ۳۰ سال از عمرش را در آن‌جا به‌سر برد. چون درگذشت، پیکرش را در جوار آرامگاه حافظ به‌خاک سپردند. دیوان غزلیاتش شهرت داشته است. یک مثنوی به‌نام گوی و چوگان سروده و آن را به عبدالله بن ابراهیم تیموری، نوۀ شاهرخ تیموری، پیشکش کرده است.