طاهر

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

طاهر (عرفان)

در اصطلاح عرفانی، به سالکی گفته می‌شود که در مقام حفظ الهی واقع شود؛ لذا از انجام دادن هر آنچه خلاف طریقت است، دست کشد. بدیهی است که به حسب مقام سالک، می‌توان طهارت را به طهارت ظاهر، طهارت باطن و انواع دیگر تقسیم کرد. در نظر عارفان، برترین مقام طهارت، طهارت سرّسرّ است که تنها دست‌یاب کاملان اولیای محمدی می‌شود. در علم کلام، از این اصطلاح به عصمت حیثی تعبیر می‌شود.