طبسی

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

طَبَسی

از گویش‌های خراسانی که مردم طبس واقع در جنوب شرقی خراسان بزرگ به آن سخن می‌گویند. صامت‌های طبسی همانند صامت‌های فارسی است. در طبس گاهی صامت پایانی می‌افتد: doz «دزد»؛ ضمیر مبهم n در طبسی کاربرد زیاد دارد که به شخص معینی اشاره ندارد و کلی است مانند ma-n tarsà «آدم می‌ترسد»، ضمایر مزبور در فعل‌های پیشوندی و ساختارهایی که کمکی خواستن را دارند پس از فعل کمکی، یا وند فعلی می‌آیند. برخی از واژگان طبسی: lengora «شاخه‌های باریک خوشۀ خرما»، kargun «چوب تنۀ خرما»، kekelus «خرمای فارس»، sendu «درخت خرمای کوچک» و ke?m?n «زمین مزروع»، jadu «صمغ».