طبقۀ تنآسان (leisure class)
اصطلاحی که تورستِین وِبلن[۱] در کتاب نظریه طبقۀ مرفه[۲] (۱۸۹۹) برای افرادی (ازجمله اشرافزادگان[۳]، بورژواها[۴]، و نوکیسهها[۵]) بهکار برد که کارکردن، بهویژه کارهای یدی، را دونِ شأن خود میدانستند. منزلت این افراد حاصل ولخرجیهای متظاهرانه بود نه ناشی از مالاندوزی.