طرح کولومبو

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

طرح کولومبو (Colombo Plan)

برنامه‌ای طراحی‌شده در ۱۹۵۰، برای توسعۀ همکاری اقتصادی و اجتماعی در آسیا و منطقۀ اقیانوس آرام. ۲۶ کشور عضو این طرح عبارت‌اند از افغانستان، استرالیا، بنگلادش، بوتان[۱]، کامبوج، کانادا، جزایر فیجی[۲]، هند، اندونزی، ایران، ژاپن، کرۀ جنوبی، لائوس[۳]، مالزی، جزایر مالدیو[۴]، میانمار (برمه)[۵]، نپال، زلاند نو، پاکستان، پایوآ گینۀ نو[۶]، فیلیپین، سنگاپور، سری‌لانکا، تایلند، بریتانیا، امریکا. این اعضا در اجلاس سالانۀ خود در مورد طرح‌های اقتصادی و عمرانی نظیر آبیاری، طرح‌های تولید برق آبی و آموزش فنی بحث و تبادل‌نظر می‌کنند. طرح کولومبو صندوق مرکزی ندارد اما تدارک کمک‌های فنی و تأمین مالی طرح‌های توسعه از طریق یکایک دولت‌ها یا بانک جهانی بازسازی و توسعه[۷] صورت می‌گیرد.

 


  1. Bhutan
  2. Fiji Islands
  3. Laos
  4. Maldives
  5. (Myanmar (Burma
  6. Papua New Guinea
  7. International Bank for Reconstruction and Development