طغان خان، شرف الدین
طُغانخان، شرفالدّین
پادشاه (حک: ۴۰۳ـ۴۰۸ق) سلسلۀ ایلکخانیان در فرارود و ترکستان. با مرگ برادرش ایلکخان، به فرمانروایی رسید. میان او و برادر دیگرش، ابومظفر محمد، ملقب به ارسلانخان، دشمنی بود و این دو در ۴۰۷ق در اوزکند با یکدیگر جنگیدند، اما سرانجام بهوساطت ابوالعباس مأمون خوارزمشاه آشتی کردند. از رویدادهای مهم دورۀ فرمانروایی طغانخان نبرد او با ترکان است که به قلمرو او تاختند. طغاخان دربرابر ترکان ایستاد آنها را شکست داد و غنایم و اسیران بسیار از ایشان گرفت.