طواف
طَواف
گشتن بر گِرد مکان مقدس با مناسک خاص. طواف نزد ایرانیان، هندوان و اعراب قدیم جزو اعمال عبادی بود. در اسلام، گشتن دور کعبه را گویند، که هر دور از حَجَرالاَسود آغاز و به همان‌جا ختم می‌شود. هر دور را یک «شَوط» گویند. هر طواف هفت شوط است، طوری‌که کعبه سمت چپ طواف‌کننده و حِجْر اسماعیل داخل شوط باشد. طواف از ارکان حج و عمره است. طواف‌الزیاره یا طواف‌الافاضه، به طوافِ واجب در مناسک حج و عمره را گویند. طواف‌التحّیه، طوافِ مستحبی است که حین دخول در مسجدالحرام انجام داده می‌شود، نظیر نماز تحیت که هنگام واردشدن به مسجد خوانده می‌شود و به آن طواف‌القدوم هم می‌گویند. طوافِ وداع حین خروج از شهر مکه به‌جا آورده می‌شود؛ این طواف نیز مستحب است. طواف نساء که در حج و نیز در عمرۀ مفرده پس از طواف زیارت و نماز آن به‌جا آورده می‌شود، از ارکان حج نیست، لیکن اگر کسی آن را به‌جا نیاورد تمتعات جنسی حتی در حد خواندنِ خطبۀ عقد، بر او حرام خواهد شد.